Eindelijk! Kirgizië


Kirgizië: het verdoemhoekje van de wereld. Ooit van gehoord? Het land valt op de wereldkaart onder het kopje ´overig´ en er zijn geen landkaarten van te koop. Miami Vice ging erheen.

Alles wat wij bij terugkomst over dit land zouden vertellen, zou het eerste zijn wat het publiek erover hoorde.

Maar de actualiteit heeft ons ingehaald.

Kirgizië is wereldnieuws.

Op 7 april verjoegen woedende Kirgiezen hun corrupte president Bakiev. Nog geen 2 maanden later is het zuiden van het land veranderd in een bloedbad. Waarom dit precies gebeurde is nog steeds onduidelijk.

In Eindelijk! Kirgizië probeert Miami Vice aan de hand van 5 personages iets te begrijpen van dit rare land.

'Ze bouwen yurts maar dan voor toeristen, doen er een Coca-Cola lint omheen en rijden er met de auto naar toe. Ze dragen klederdracht van voor de Sovjet-Unie, hun eigen traditionele klederdracht, maar dan van plastic. En ik zit hier. De roltrap te bewaken. Ik tik met mijn voet een ritme. Op dat ritme hoor ik in mijn hoofd een eeuwenoude melodie. Ik heb het voor mijn zoon gezongen toen hij klein was, hij zal het zich wel niet meer herinneren, maar als hij zelf kinderen krijgt leer ik het hem opnieuw en heel precies. Die muziek speelt de hele tijd dat ik hier zit in mij en het troost, echt.’

(Roltrap-alcoholiste)


Speeldata:

Rozentheater

24/25/26 februari 22.00

Reserveren kan via www.rozentheater.nl of bel 020 - 620 79 53.

Geweest:
Amsterdam Fringe Festival

* 3 sept 22.00 Castrum Peregrini
* 4 sept 22.00 idem
* 5 sept 16.00 idem

* 26 sept 13.00 Restaurant Pont 13
Kirgizische lunch en voorstelling

Miami Vice:

Vera Ketelaars, Anne Gehring
Tekst: Vera Ketelaars
Regie: Marjolein Frijling
Dramaturgie: Nienke Scholts
Vormgeving: Geertje Geurtsen
Productie: Marijke Schaap

zondag 25 juli 2010

13-6-2010: Papa Osh

We volgen per uur het nieuws over de rellen in Osh en omstreken. Twee weken geleden logeerden we bij een Abdi en Halima, mensen die we daar hebben leren kennen. Ze hebben ons laten zien wat gastvrijheid is. We werden opgenomen in hun gezin, zonder dat ze ons kenden, en zonder er iets voor terug te verwachten. We werden met eten en cadeaus overladen. Abdi bekommerde zich om ons als een echte papa. Abdi en Halima behoren tot de Oezbeekse minderheid.
Nu staat Osh in de fik. Er zijn al tachtig doden geteld. Uit het hele land zijn Kirgiezen onderweg naar Osh om de Oezbeken uit hun huizen te drijven. De noodtoestand is uitgeroepen, het water is afgesloten en het eten raakt op. Rusland wil militair geen hulp verlenen. In Bishkek zamelen mensen eten in. Van hun dochter hoorden we dat Halima bij vrienden is ondergedoken. Abdi heeft zich in de velden achter hun huis verstopt.
Meer weten we niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten