Terwijl het speculeren over de oorzaak van de plotselinge gewelddadigheid van de Oezbeken naar de Kirgiezen doorgaat, wordt het iets rustiger in het zuiden. De regeringstroepen krijgen meer grip op de situatie.
Maar ook wordt duidelijker wat er is aangericht. Er zijn meisjes verkracht, huizen afgebrand en het dodental blijft stijgen. Er is groot gebrek aan voedsel, water en medicijnen.
Papa Osh bewaakt nog steeds zijn huis en zijn vrouw die dokter is, verpleegt dapper de gewonden.
Het lijkt alsof we vanuit Amsterdam alleen maar kunnen zuchten als we weer een bericht lezen. De afstand van 8564 km is erg groot.. Wat kunnen we doen?
De voorstelling krijgt langzaam meer richting. Vera heeft de verzamelde verhalen van daar uitgewerkt.
Hieronder een tekst van een Oezbeeks meisje.
Yildiz:
Ik ben geboren in de stad Osh. Ik woon nu in Bisjkek. Ik ben 24 en niet getrouwd, dus mensen kijken me aan of er iets mis met me is. Er is niks mis met me. Ik ben slim en ik wil wat. Mijn vriend bleek me te bedriegen, nou toen ben ik vertrokken. Ja zeg, dat laat ik me niet gebeuren. Ik ben Oezbeek, dat kan iedereen zien. Je hebt toch echte Kirgiezen gezien? Die zien er veel Aziatischer uit. Ik ben nog nooit in Oezbekistan geweest, dat niet. Maar als je aan een rus vraagt die een Kirgizies paspoort heeft en nog nooit in Rusland is geweest dan zal die ook zeggen dat hij een rus is en geen Kirgies. Etniciteit is hier heel belangrijk.
Kijk, wij Oezbeken hebben veel meer traditie dan de Kirgiezen. Wij hebben ons in tegenstelling tot de Kirgies wel gesetteld, zijn winkels en handeltjes begonnen. Het kleine beetje groei dat het land heeft komt door ons. Maar de laatste paar jaar hebben de Kirgiezen de belangrijke posities terugveroverd, met hulp van Bakiev. En die geven ons niks. Al het geld gaat naar de Kirgiezen. We hebben geen vertegenwoordiging in het parlement.
Jonge mensen trekken weg uit Kirgizië. Er is hier geen toekomst. Het land is corrupt vanaf de kleuterschool. Om een baan te krijgen bij de overheid moet je eerst 2000 dollar betalen op een loon van 50 som per week. Elke studie heeft zijn eigen toegangsprijs. Examens koop je. Ik ben een uitzondering dat ik op de universiteit maar twee vakken heb gekocht, en een van die vakken was gym. Het maakt niet uit of je komt of niet. Voor een A moet je meer geld betalen dan voor een B. soms is er een intermediair, dan is het nog wat duurder, en anders gewoon rechtstreeks aan de leraar. Zo is het overal.
Weet je, deze zogenaamde revolutie ging ook over geld. Die jochies kregen tien dollar en vochten tot hun dood. Het zal niets uitmaken. Deze nieuwe regering wil ook alleen maar de eigen zakken vullen. Er zijn nu al een heleboel zaken in de doofpot verdwenen. Er zou al een miljoen dollar zijn verdwenen. De agenten die gelyncht zijn worden niet geëerd. De meisjes die verkracht zijn worden niet genoemd. De revolutionairen van nu moeten helden zijn, maar ze zijn net zo bruut als de rest.
Er zijn een paar hele rijken in Bisjkek. De rest is te arm om te vertrekken. De middenklasse is er niet want die emigreren zodra ze kunnen.
Ik ga naar Amsterdam. Als ik hier nog langer blijf word ik gek.
